Hè turratu maiuritariu u muvimentu naziunalistu à l’Assemblea di Corsica da u 2015 ed’hè cuntata a so storia da parechji libri e pruduzzioni audiuvisii, ma a prisenza femminili in i so ranghi dipò u Sittanta, hè pocu e micca ducumintata. Hè ancu più scunnisciuta in u campu di a clandestinità o di a viulenza pulitica publica. Setti anni dopu à l’addii à l’armi di u Flnc, è à u mumentu indù veni pà a prima volta d’essa instituita una donna, Nanette Maupertuis, Prisidenti di l’Assemblea di Corsica, ritornu annant’à un mezu seculu di storia, da ramintà i militenti femminili clandestini o arristati pà i so lei, veri o micca, incù l’urganisazioni armati o pà azzioni pulitichi viulenti.

Indè i primi urganisazioni clandestini corsi affaccati nanzi à u Flnc, chì si chjamaiani u FPCL (Fronti paisanu corsu di libarazioni), fundatu in u 1973, e Ghjustizia Paolina, nata in u 1974,  donni ùn ci n’era. Cusì ani dittu à Corsica.news parechji militenti di ‘ssi dui muvimenti. Ghjunghjini inveci donni à u Flnc pocu dopu a so criazioni, di maghju di u 1976.

In un articulu scrittu da Audrey Lebel annantu à u situ Cafebabel #Blueborder, Léon Alessandri, unu di i rispunsevuli storichi di u Fronti in Corsica Suprana, dici, parlendu di i militenti femminili : « on ne les a jamais laissé dépasser un certain seuil de violence »… Dici ch’iddi avariani assicuratu i donni u trasportu d’armi e di splusivi e aiutatu à i Ricircati, ma chì l’attentati ùn erani micca in i so attribuzioni. In Corsica Suttana, hè appena sfarenti a situazioni: palesa un rispunsevuli, ma dinò donni cuncirnati, ch’unipochi – mancu una manata – ani fattu attentati. Saria statu cusì dinò in i gruppi di u Flnc prisenti in Cuntinenti, indù sò stati urganizati i « nuits bleues », longu à a storia di u muvimentu.   

In u 1979, N F, una militenti chì campaia tandu in Marseglia, hè arristata. À l’epica, era a CSE (Cour de Sureté de l’Etat), una ghjuridizzioni d’eccezzioni disciolta in u 1981 da Mitterrand, chì ghjudicaia i parsoni accusati di minaccià a sicurità di u Statu. Ùn sarà micca prucissata NF. L’hà da essa inveci Colette Meynard, una insignanti « cuntinintali » di 33 anni, interpellata anch’idda in ‘ssi tempi.

A prima militenti cundannata pà participazioni à u Flnc ùn era micca Corsa!

‘Sta militenti di strema manca tandu, sindicalista SGEN-CFDT, hè cundannata, di luddu di u 1980, à cinqui anni di prighjò da a CSE, incù un « sursis » pà a mità di a pena. L’hè rimpruvaratu l’aiutu purghjatu à l’urganisazioni d’un viaghju à u Libanu, in Beyrouth, di marzu di u 1978, di dui militanti di u Flnc, Léon Alessandri è Laurent Covili, prucessati incun’idda. L’avia accumpagnatu in ‘ssu viaghju chì divia pirmetta a ricirca di una filiera d’armi e a participazioni à un allenamentu militari in un campu palestinesu.  

Colette Meynard ùn hà micca participatu à a « furmazioni » militari. In i so dichjarazioni à i ghjudici, hà prisintatu u so rolu comu quiddu d’una guida, in Beyrouth, pà i dui militenti corsi. Dici chì ‘ssa funzioni era mutivata da a so simpatia pà i Palestinesi. Cumparisci libara à u prucessu, ma hè dopu incarciarata, e lampata fora di l’insignamentu. Hè stata difatti a prima di i donni cundannata pà leia incù u Flnc ! Hè sminticata oghji ‘ssa militenti, chì si n’hè morta in u 2012. A so sparizioni hè stata pocu è micca cunnisciuta in Corsica. Hà inveci avutu un umaggiu, tempu à u so intarru à Aubervilliers, da u PS, u muvimentu ch’idda avia ralliatu da parechji anni. Hè evucata Colette Meynard in u libru autobiograficu di Léon Alessandri è indè quiddi di Pierrot Poggioli cunsacrati à a storia di u Flnc.

Colette Meynard

Ùn era ancu fattu u prucessu di Colette Meynard, ed era sempri libara, quand’iddi sò stati arristati in Aiacciu dui giuvanetti d’una vintina d’anni, Laetitia Gasperi è Jackie Lucchini, di ghjinnaghju di u 1980, incù una trintina di militanti, pà a famosa Affari Bastelica Fesch. Sò stati i primi donni corsi imprighjunati pà una azzioni naziunalista è a mansa di lettari ricivuti in prighjò, quant’à d’altri riazzioni, provani a scumossa chì l’affari hà inghjinnatu in Corsica.

Dui donni arristati pà a dinuncia di l’Ufficina isulana di u S.A.C

L’uparazioni di u 1980 era stata cuurganizata à principiu da u Flnc è u muvimentu autunumistu APC, ma un divia micca piddà u versu ch’idda hà avutu, incù u ripiegamentu di u « commando » da Bastelica à Aiacciu, indù s’hè fattu intrappulà da i forzi di l’ordini à l’Hôtel Fesch. Si mittarani in mani à u Gign, dopu à dui ghjorni d’alta tensioni, indù ci so stati trè morti: dui civili, tumbati da i forzi di l’ordini è un Crs. A mediatisazioni ligata à ‘ss’evenimenti tragichi hà fattu cunnosci ancu di più a rialità chì vuliani palisà i militenti :  l’esistenza, in Corsica, di « Francia« , una ufficina di u S.A.C (Service d’Action Civique). ‘Ssa struttura « barbouzarde » nata in u 1961 da u serviziu d’ordini gullista, hè stata rispunsevuli di parechji affari turbidi, viulenzi contra l’uppusanti à u guvernu di dritta, è ancu crimini. Sarà discioltu u S.A.C da u Guvernu sucialista elettu in u 1981. U gruppu dittu Francia avia urganizatu dighjà attentati contra strutturi è militenti naziunalisti è aviani prugrammatu l’ufficini paralleli di tumbà parechji rispunsevuli. Hè statu ricunnisciutu ‘ssu fattu da u Cummissariu Lucien Aimé-Blanc, in un libru publicatu in u 2006, L’indic et le commissaire (ed. Plon). 

Dui donni à a machja!

In u 1980, l’una di i donni arristati, Laetitia Gasperi, sparita dipò in un accidenti,  era militenti autunumista. Hè stata incarciarata quindici ghjorni. L’altra, Jackie Lucchini, sposa dopu di Pierrot Poggioli, era ligata à u Flnc. Hè stata imprighjunata un pocu più d’un mesi, à Fleury Mérogis. Tempa s’ss’evenimenti, l’hè tuccata à dui altri donni, trà quali SN, militenti vicina à u Flnc, di piddà a machja. Risurtarani dopu a vittoria di François Mitterrand, di maghju di u 1981, chì avia prumissu l’amnistia. Laetitia Gasperi è Jackie Lucchini ani in quant’ad’iddi, binificiatu, incù parechji altri militenti, di una richiesta d’archiviazioni (un « non-lieu »). Ùn faciani micca parti di l’accusati ghjudicati pà l’Affari Bastelica-Fesch di friaghju di u 1981 è chì sarani libarati pà via di l’amnistia prumulgata da i sucialisti.

Longu à i decennii 70-80, indù s’hè stampata a martirulugia naziunalista emblematica, ninsuna donna ci affacca. Si capisci, chì ninsuna ùn hà avutu una morti tragica: nè assassinata comu Guy Orsoni, in l’83, nè tumbata manipulendu splusivi, comu Stefanu Cardi, in l’84 o in un attentatu, comu Ghjuvan’Batti Acquaviva, in l’87. Dopu dinò, solu l’omini sò morti in circunstanzi simuli, ma a so evucazioni ùn hà più avutu u stessu statutu, in u mondu naziunalistu, pà via di a prisenza di tanti militenti assassinati tempa’ lla guerra fratricida di l’anni 90.

Una maghjina maschili 

 A longu à i tempi mitichi di u primu flnc, ninsuna donna ùn si stampa comu rifarenza di prima trinca, nè da « martira » di a causa, ma nemmancu da visu cunnisciutu, par esempiu comu rispunsevuli di u muvimentu o eletta à l’Assemblea di Corsica : solu l’omini riprisentani a voci naziunalista, ch’idda sighi quidda ligata à u Flnc, o l’altra, muderata è « ligualista ». Cuncirnindu « u Fronti », ninsuna donna ùn faci parti di a Dirizzioni di l’urganisazioni è ninsuna ùn hè mai stata portavoci in i cunfarenzi di stampa, à u decorum maschili è guerrieru. Hè una scantera femminili paradussali, s’iddu si faci contu à u rolu maiò d’uni pochi di donni, tandu, aldilà di i trasporti d’armi o distribuzioni di tracts è di u ghjurnali clandestinu chì si chjamaia U Ribellu. Erani prisenti difatti i donni in a priparazioni di ciarti cunfarenzi di stampa, aiutaiani à a scrittura d’articuli è ducumenti di fondu di u muvimentu. Ed’hè una donna, CV, chì hà cuurganizatu in u 1980 a fabricazioni è u trasportu da Pariggi sin’à a Corsica d’u « Livre Blanc » di u FLNC, sciutu da a stamparia di a LCR; a Ligue Communiste Révolutionnaire, u muvimentu trutskystu fundatu da Alain Krivine… 

Dopu a ripresa di l’attentati, in u 1982, mentri ùn ci hè più a dritta à u Puteri ma un Guvernu sucialista, s’ani da ritirà ciarti donni di manca da u Fronti o d’un cerculu chì l’aiutaia. Hè una perdita poca impurtanti numericamenti, ma maiò puliticamenti

Sè qualchi donni si ni vani, à principiu di l’anni Uttanta, i militenti masci si facini più numarosi à u Flnc, àdilà di i prighjuneri sciuti pà via di l’amnistia. Dopu à l’affari Bastelica-Fech, parechji anziani autunumisti ralliani i ranghi clandestini. U militari hà da piddà a suprana annant’à u puliticu. S’arritrova ingaghjatu u Flnc in una radicalisazioni di a so azzioni. Hè nata supratuttu da dui fatti. U primu hè ligatu à i seguiti di l’Affari Orsoni, accaduta in u 1983 – chì hà sbuccatu annant’à una « vindetta » pulitica. U sicondu hè inghjinnatu da i riazzioni di pettu à l’arradichera di u muvimentu antinaziunalistu, a CFR (Corse Française et Républicaine), chì s’opponi ancu à i cuncerti di i gruppi culturali corsi. Sò tumbati da u Flnc parechji parsoni. Ninsuna donna ùn participighja à ‘ss’azzioni, è ninsuna ùn hè missa in mira. Ninsuna nemmancu ùn hè arristata pà ‘ss’attentati nè inculpata da apulugia di a viulenza, comu à sarani ciarti rispunsevuli maschili. 

Donni suttu à i cuprifasci

S’accilirighjani à tempu parechji rumpituri à l’internu, sin’à l’implusioni di u Flnc. Cumincia à a fin’di l’Uttanta ed’hè più viditoghja à principiu di u Nuvanta, quand’affaccani dui « Fronti« . S’arradichighja tandu una diminsioni di a clandistinità di più in più « virilizata » è guerriera, incù uniformi più militarini è armi più putenti. Hè dinò tandu, paradussalmenti, chì avariani participatu i donni à ciarti cunfarenzi di stampa. Cusì saria statu in particulari -ma hè nigata- pà quidda di u Flnc Canal Historique, urganizata di ghjinnaghju di u 1996 in Tralonca. Ùn hè micca stata rivindicata ‘ssa feminisazioni puntuali di i ranghi, piattata suttu à i cuprifasci. U scopu era d’essa u più numarosi pussibuli, da pruvà à u Guvernu a so praputenza annantu a l’altri muvimenti.

Di pettu à a malamorti

Sò assenti inveci i donni militenti di a rialisazioni di l’attentati fratricidi chì insanguiniscini a Corsica da u 1993. Ninsuna nemmancu ùn hè tumbata nè ùn farà vindetta da par’idda. Una sola hà chjamatu publicamenti à fà la, tempu à a morti di u so maritu, ma vultarà più tardi annant’à i so paroddi.Affaccani supratuttu, à longu à l’intarri chì si suvitani, sutt’à maghjina d’ombri ammantati, ingirati da omini cuprifasciati è armati chì rendini umaghju à u mortu tirendu salvi d’onori. A ritualisazioni tucchendu u gennaru, in ‘ssi sceni funebri, hè maiori. A riguardu à l’usi d’u passatu di pettu à a malamorti, a rumpitura più simbolica hè l’assenza di paroddi publichi di i donni ch’ùn chjamani micca, in’ssi mumenti, à a vindetta, ancu sè ciarti à volini soca. Ùn hè difatti micca ciò chì hè dittu da quiddi chì parlarani à i media, in i ghjorni o mesi chì suvitani l’intarri. Una veduva di un militenti di u Flnc Canal Historique, tumbatu in u 1996, chì avia un zitidducciu, hà dichjaratu à a televisiò ch’idd’ùn vulia micca, pà iddu è pà a Corsica, di ‘ssa guerra fratricida. D’altri à l’inversu, ma ùn aviani persu à nimu, chì era tandu u primu attentatu contr’à un naziunalistu, ani sciaccamanatu à l’annunzia di a rivindicazioni publica, da u Flnc Canal Historique, di l’assassiniu di u so anzianu militenti Robert Sozzi. Hè stata fatta ‘ssa rivindicazioni da un commando vinutu à i Ghjurnati Internaziunali di Corti, d’austu di u 1993. 

Dui donni avucati è dui FLNC

Hè temp’à ss’anni di piombu chì dui donni militenti ani da affaccà in a scena mediatica è pulitica, da riprisintà dui fazzioni naziunalisti. Sò tremindù avucati.

Marie-Josée Bellagamba

L’una, Marie-Josée Bellagamba, hè eletta à l’Assemblea di Corsica, da u 1992 à u 1998: hè stata a prima di i donni naziunalisti à entra indè ‘ssa stitutuzioni. Hè militenti d’u MPA, u muvimentu fundatu da Alain Orsoni, ligatu à u Flnc Canal Habituel. L’altra hè Marie-Hélène Mattei, una di i rispunsevuli tandu di a Cuncolta Naziunalista, ligata à u Flnc Canal Historique. Hè stata capilista à i Municipali di Bastia ma hè stata invalidata a so elezzioni. Hè stata rimpiazziata da u No 2 di a lista, Carlu Pieri. Hà da inveci participà à ciarti neguziazioni di u so muvimentu incù Charles Pasqua, ministru di l’Internu, eppò incù Jean-Louis Debré, chì u rimpiazza.

Marie-Hélène Mattei hà da puri varcà à spiccera da i curridori di u Puteri à l’ombri di i prighjò. A a fin’di dicembri di u 1996, hè arristata pà i so lei incù u Flnc Canal Historique, è più precisamenti pà cumplicità in un tentativu di racket fattu da ‘ssu muvimentu contr’à u Pdg di u Duminiu di Sperone. ‘Ssa missa in accusazioni ùn s’era mai vista, in u muvimentu naziunalistu, pà un avucatu, omu o donna. Inedita dinò, l’arristazioni d’una donna riprisintenti d’una urganisazioni in neguziazioni pocu nanzi incù u Guvernu. Starà pocu in prighjò: di marzu di u 1997, hè libarata suttu cuntrollu ghjudiziariu, aspittendu u so prucessu, in marzu di u 2000. Ùn hè micca incarciarata nemmancu tandu, ma inveci cundannata à quattru anni di prighjò – una pena ridutta in u 2001 à trè anni – trà quali unu annu suspesu. Hè stata dinò cundannata à cinqui anni di privazioni di dritti civichi. 

D’austu di u 2000, hè stata missa in causa da l’avucatu Pascal Garbarini pà avè vulsutu mandà, cusi à dici iddu, una lettara à u rispunsevuli naziunalistu Carlu Pieri, tandu incarciaratu, incù una carta di telefuninu. Saria stata distrutta da Garbarini, chi saria statu incaricatu di trasmetta la.

Di luddu d’u 2001, hè statu mandatu à Marie-Hélène Mattei, in Bastia, un pacchettu splusivu. Hè a sola donna di u muvimentu ad’essa stata cunfruntata à ‘ssu tipu di minaccia.

 A principiu di dicembri d’u 2003, hè radiata da l’Ordini di l’avucati, in seguita à a so cundanna di u 2000. Di luddu d’u 2007, hè dinò arristata, trè mesi, in u quadru di a stessa prucidura ma in u 2009, hè rilassata indè l’affari di racket. Hè inveci cunfirmata a so cundanna di trè anni suspesi, pà participazioni à u Flnc Canal Historique

Marie-Hélène Mattei

Una militenti « cundannata à morti »?

Parechji donni militenti di l’anni di piombu sò iddi turrati veduvi o urfani, pà via di a guerra fratricida.Sè ninsuna hè stata assassinata tandu, ciarti ussirvatori timiani ch’iddu ghjinghjissi ssu ghjornu, quand’iddu s’hè amparatu, in u 1995, ch’una donna saria stata citata in una lista di quattru militenti cundannati à morti da u flnc Canal Historique. L’infurmazioni hè stata data da u ghjurnalista Renaud Leblond, in un articulu sciutu in l’Express u 12 di ghjinnaghju di u 1995. S’idd’era cunfirmata a veracità di ‘ssu fattu, ciò chì paria, era una minaccia tandu inedita, in a storia di i muvimenti clandestini corsi. Affacarà solu à principiu di l’Anni 2000, dunqui dopu à l’Accordi di Migliacciaru, incù u pacchettu splusivu mandatu à Marie-Hélène Mattei è d’urigini micca autentificata, aldilà di a vuciata. Indè u 1995, ùn avia micca avutu seguita ‘ssa minaccia contr’à una donna. Soca ani capitu i cummanditarii chì tumbà una militenti era francà a linia rossa? Da a fin’ di u 1994, principiaia una risposta femminili putenti contr’à u maceddu, era a nascita di u Manifeste pour la vie. ‘Ssa mubilisazioni hà podassi fattu rializà i cunsiquenzi maiò, in’ssu cuntestu, di l’assassiniu d’una donna? Un si sà. A più ghjovana di i portavoci di u Manifeste, Serena Battestini, hè stata a fiddola d’unu di i primi rispunsevuli di u Flnc, Nanou Battestini. 

Aldilà di u Manifeste, parechji donni naziunalisti di tutti i muvimenti ani scumbatuttu, di modu infurmali, pà l’appacera. S’hè materializata a ricunciliazioni incù « l’Accordi di Migliacciaru », di luddu di u 1999. 

A « pista agricola »

Dopu à l’assassiniu d’u prifettu Erignac, di friaghju di u 1998, una mansa di Corsi, è monda donni à mezzu, sò interpellati. Una parti d’iddi erani cumpagni o parenti di militenti, micca militenti iddi stessi. Un sò micca stati incarciarati, aldilà di i ghjorni di a guardiacustodia, à l’infora d’una: Fabienne Maestracci, arristata di marzu di u 1998. Era ligata, pà via d’u so cumpagnu, à a ditta pista agricola, aparta da u Prifettu Bonnet. Hè stata a più longa « caccia à i streghi » di a storia corsa ughjinca: i pruciduri ghjudiziari, chì ani cuncirnatu dicini d’isulani, si sò compii pà ciarti solu 18 anni dopu!  Fabienne Maestracci hè stata incarciarata 13 mesi in Fleury-Mérogis. Ùn hè inveci micca ligata a prucidura à una azzioni di u flnc, chi l’affari Erignac hè stata rivindicata da u gruppu di l’Anonimi.  L’accusata ùn sarà micca ghjudicata, dopu a so longa incarcerazioni privintiva!

Fabienne Maestracci

Hè stata dinò ligata à l’Affari Erignac a missa in esamini, tardiccia idda, in u 2007, d’una antra militenti, Patrizia Gattaceca, universitaria ma dinò puetessa è cantarina famosa dipò u Sittanta. Hè accusata d’avè datu l’uspitalità dui mesi, in u 2002 è 2003, à Yvan Colonna, ricircatu  da u 1999 è arristatu in u 2003. Hà sempri nigatu a so participazioni à l’assassiniu di u Prifettu, ma hè statu cundannatu à vita.

 
 

Patrizia Gattacceca hè stata idda lacata in libartà suttu cuntrollu ghjudiziariu, ma cundannata, in Parigi, in u 2010, pà « recel de malfaiteur en relation avec une entreprise terroriste » è ancu … « association de malfaiteurs », à trè anni di pena suspesa – ridutti à dui anni, in maghju di u 2013. S’aggiunghji à ssa cundanna cinqui anni di privazioni di ditti civichi, civili è familiali! Una pena unica, in Corsica, pà una militenti mamma di famidda è eletta.Hè l’unica donna ghjudicata pà u so ingaghjamenti naziunalistu chì era eletta – cunsigliera municipali in Bastia- à u mumentu d’a so cundanna. ‘Ssa funziuni elettiva cuncirnighja dipò a missa in anda di a Parità monda donni Cunsiglieri à l’Assemblea di Corsica Hè monda nanzi a parità chì Patrizia Gattaceca era militenti idda, da a so ghjuventù! Ùn era inveci micca in una urganisazioni clandestina.

Patrizia Gattaceca

Mimorii di donni 

Sè Patrizia Gattaceca hà scrittu monda puesii è canzoni chì palesani a so passioni pà a Corsica, ùn n’hà micca par avà publicatu un libru annant’à u so parcorsu ghjudiziariu. Cusì l’hà fatta inveci Fabienne Maestracci, chì hà cuntatu a so incarciarazioni in una opara intitulata Les murs de vos prisons (ed Albiana, 2001). Hè stata libarata suttu cuntrollu ghjudiziariu è sbuccarà a prucidura, comu pà l’insemi di l’ultimi isulani cuncirnati da a pista agricola, annantu à un mozzioni d’archiviazioni ( « non-lieu »)! Sfarenti hè statu dunqui u so parcorsu à quiddu di Marie-Hélène Mattei, chì hà scrittu anch’idda un libru, in u 2000, Le prix du silence (ed Michel Lafon). 

Luntanu à ssi scritti autobiografichi, Jackie Lucchini-Poggioli, chì hè stata incù Laetitia Gasperi, a prima militenti incarciarata, hà sceltu, idda, di parlà di l’insemi di i donni militenti naziunalisti, cuntistualizendu  a so storia incù quidda di l’ingaghjamentu femminili in Corsica, in u XXu seculu. Hè u sughjettu di u studiu intitulatu La longue marche des femmes corses, prisentu in u libru cullitivu Une dramaturgie corse (ed Autrement, 2002). In un ducumintariu intitulatu Donni corsi: Eppuri si sò mossi! », Jackie Lucchini-Poggioli conta più pricisamenti a storia femminili isulana pulitica, trà u Sittanta à u 2001. 

Jackie Lucchini - Poggioli

Tratta inveci di l’ingaghjamentu ughjincu di parechji donni in dui altri filmi, bislingui. Indè Malastoria, sciutu in u 2017, hà raccoltu i tistimunianzi di militenti, comu Serena Bartoli, è mammi è sposi di prighjuneri. Indè Donni di Corsica: Paroddi cruciati, sciutu in u 2019, conta u parcorsu di parechji attrici di a sucità civili d’oghji, trà quali dui naziunalisti, Ghjermana de Zerbi, antropologa è femminista storica, è Davia Benedetti, universitaria, baddarina è militenti di Cori in Fronti

Ghjermana de Zerbi

Dipò l’addii à l’armi di u Flnc, in u 2014, a quistioni di l’ingaghjamenti femminili naziunalistu ùn cuncirnighja più a clandistinità, ma a rilazioni di i donni à a viulenza in u campu publicu, in u quadru  d’azzioni puntuali. Parechji sò stati intirpellati, dopu à mubilisazioni indù ci sò stati acciuffi incù i forzi di l’ordini. Cusì hè stata pà Davia Benedetti, chì era tempu à a so interpellazioni studienti è sindicalista à Ghjuventù Paolina, Serena Bartoli, membru idda di Ghjuventù Independentista, Elodie Pieri, militenti di Corsica Libara è a so fiddola Lisandra. 

‘Ssi trè ultimi militenti sò stati arristati di ghjinnaghju di u 2014, à u lindumani d’una manifestazioni in Corti indù ci era statu u tazzu incù i forzi di pulizza. Sò stati inculpati di viulenza à l’incontru d’agenti di a forza publica. Sò i soli donni naziunalisti ad’ essa stati missi in esamini pà ‘ssu mutivu. Ùn sò micca stati incarciarati. Elodie Pieri l’era stata inveci di ghjinnaghju di u 2004, in Fleury-Mérogis, pà a so participazioni, comu direttrici cummerciali o azziunaria, à diversi Sucietà accusati di finanzià u Flnc Canal Historique, chì avia comu respunsevuli, à u parè di i ghjudici, u so babbu Carlu Pieri. In u 2014, Elodie Pieri ùn hè micca stata incarciarata, ma missa suttu cuntrollu ghjudiziariu. A so fiddola Lisandra è Serena Bartoli sò stati piazzati iddi in libertà vigilata, ch’ùn aviani micca 18 anni quand’iddi sò stati arristati.  

Davia Benedetti, Elodie Pieri, è Serena Bartoli.

Dipò u 2014, à l’incuntrariu d’omini, ùn sò più stati interpellati donni pà attentati, nè ingaghjati in azzioni contr’à u Statu à visu scupartu chì ani fattu u tazzu, comu l’uccupazioni di a Prifittura in friaghju di u 2021 da una vintina di giovani militenti, tutti masci, pà dinunzià a situazioni di i prighjuneri di u commando Erignac, liberabili in cundiziunali da parechji anni ma mancu avvicinati in i prighjò di Corsica.

45 anni dopu a nascita di u Flnc, s’iddu si fighjula da vicinu i seguiti ghjudiziari di l’ingaghjamentu femminili ligatu à u muvimentu naziunalistu, si palesa un fattu maiò: da u Sittanta, à mezzu à i cintinai di militenti chì sò stati imprighjunati – micca solu interpellati è missi in esamini- i donni sò pocu numarosi. Ci n’hè cinqui. A l’infora di Colette Meynard, un pocu più anzianetta, s’ssa manata, comu Patrizia Gattaceca, hè da a stessa generazioni, ditta « a Leva di u Sittanta« . Cusì hè dinò pà a militenti chì avia presu a machja indè l’Uttanta, SN. A u mumentu di i fatti, ssi donni aviani trà una vintina d’anni è una quarantina. 

Sei prighjuneri femmini, in a storia naziunalista

Annant’à i donni chì sò stati incarciarati, solu trè sò stati ghjudicati è pà fatti ligati direttamenti à u flnc: Colette Meynard, ch’un era nè Corsa nè naziunalista, Marie-Hélène Mattei è Elodie Pieri. A più longa incarciarazioni femminili hè quidda d’una militenti ch’ùn hè micca stata cundannata, Fabienne Maestracci! A più longa pena dumandata hè stata quidda di Colette Meynard! Un c’hè più donna militenti in prighjò dipò u 2007. L’ultima cundannata in Pariggi, in u quadru d’una prucidura antitarrurista, senza essa idda stessa ligata à un muvimentu clandestinu, hè Patrizia Gattaceca in u 2013. Ùn hè inveci micca stata incarciarata in priventiva nè cundannata à una pena di prighjò ferma, ma suspensiva. 

I ditinzioni di i donni sò stati curti, s’iddi si paragunighjani à quiddi di monda militanti masci: pà i più longhi, da otti anni à a vita sana, pà i trè inculpati di  l’Affari Erignac, è 25 anni pà Charles Santoni, chì hà fattu a tutalità di a so pena. Una raghjò à l’asimetria di i cundanni à riguardu à u gennaru: ninsuna donna ligata à u muvimentu naziunalistu corsu ùn hè stata inculpata pà un attentatu, ancu menu pà avè fattu corri u sangui. ‘Ssa situazioni rinvia à un prufilu atipicu di u Naziunalisimu corsu, cuncirnindu u gennaru, à riguardu à l’Eta basca è l’Ira irlandesa. Parechji donni di ‘ssi dui muvimenti sò stati cundannati pà attentati chì ani fattu morti è feriti è sò stati incarciarati dicini d’anni. Ciarti Baschi sò sempri in prighjò dipò più di vint’anni.

In quantu à i donni militenti d’u Fronti, setti anni dopu à l’addiu à l’armi di ‘ssu muvimentu,  stani guasgi tutti indè l’ombra. Un volini micca tistimunià o ùn sò micca stati sullicitati pà fà la. Soca sarà u casu in a tesa priparata à l’Università di Corsica da Caroline Torres, chì travadda annant’à i muvimenti naziunalisti è femministi corsi? Par avà, a sola donna chì, senza essa stata cunnisciuta pà una incarcerazioni o una cundanna, hà cuntatu, in u situ Cafebabel #Blue Border, u so sustegnu à l’azzioni clandestina, hè stata Dominique Giacomoni, 63 anni. 

Dominique Giacomoni

Anch’idda faci parti d’a Leva di u Sittanta. Hè oghji militenti in u muvimentu autunumistu è femminista Donne di manca , fundatu da Anne-Laure Cristofari in u 2019. Pricisighji puri Dominique Giacomoni chì a so azzioni, indè l’anni Uttanta, hè stata limitata à u trasportu d’armi. Ninsuna militenti ùn hà rivindicatu publicamenti, par avà, a so participazioni à attentati. ‘Ssa parodda esciarà podassi da qui à pocu, ma hè monda simbolica a diminsioni attimpata d’a so emergenza. 

In u passatu, hè stata dinò à spessu tardiccia a parodda di i donni isulani à riguardu à parechji evenimenti storichi à qual’ani participatu, ancu i più gluriosi. 

L’appannaghju maschili di l’armi

Monda donni corsi, Risistenti di a Siconda Guerra, ani aspittatu anni è anni nanzi di parlà di u so ingaghjamentu contr’à l’Uccupanti. Ciarti si ni sò morti senza dilla mai! Ancu tempa’lla guerra, d’altronda, ùn ani micca participatu dirittamenti i donni isulani à i cumbatti armi in mani. Sè ciarti futugraffii mostrani giuvanetti incù fucili, sò ricustituzioni fatti à a Libarazioni. Sè i donni paisani cunnisciani l’armi, tanti prisenti in Corsica, ed’erani boni à manià li, ùn l’ani micca piddati, tempa’lla guerra.

Luntanu à ciarti visioni mitologichi, l’usi corsi à riguardu à l’armi, monda maschili, spiega a piazza marginali di i donni militenti indè a viulenza clandestina naziunalista. Sè uni pochi, indè l’Anni 70-80, marcati da u feminisimu, ani scuzzulatu i normi di gennaru è participatu à qualchi attentati, i codici lucali l’ani fattu vultà à spiccera à un rolu più tradiziunali. Ani lasciatu à l’omini l’appannaghju di l’armi è u puteri tarribuli di fà corri u sangui : un puteri difatti valurizatu da seculi è seculi, è storicamenti pruibitu da a Leggi scritta di l’omini, indè monda Armati è sin’à pocu, à u gennaru chì dà a vita.

L'Autori

Laisser un commentaire

Corsica.news

GRATUIT
VOIR